کاتب : ؟
تاريخ تصوير برداري : ؟
نوع خط : نستعلیق
عناوين ديگر / مهرها : امتیاز عناوین با خط نسخ درشت، یا با رنگ قرمز. كاتب و تاریخ كتابت این نسخه مشخص نشده است؛ احتمالاً به قرینه با نسخه 1/052 موافق خواهد بود كاتباً و تاریخاً.
محل نگهداري : خصوصی
اندازه صفحات : 33*22
پيگيري : 052/2
توضيحات :
ملاحظات/خصوصيات : آثار رطوبت و صحافی.
جهت برگه : افقي
تاريخ تصوير برداري : 13920500
مولف : منصوربن احمد شیرازی (قرن 8 ق)
مترجم : -
تاريخ تاليف يا ترجمه : قرن 8 هجری.
زبان : فارسی
تعداد صفحات : 31
تعداد سطر : 31
آغاز : شكر و سپاس مر خالقی را كه در خلقت انسان دقایق حكمت او بی پایان است و حمد بیعد و ثنای بی قیاس...
انجام : و هم به تقدیر پروردگار است چه به تقدیر او صحت بی رعایت این امور زایل میشود. نظم: اوست قادر به هر چه خواهد و خواست* هر چه خواهد كند كه حكم او راست.
تعداد آيتم : 31
کتاب شناسي :

کفایه منصوری؛ کتابی در طب عمومی

منصور شیرازی از نوادگان مولانا جلال الدین احمد بن یوسف بن الیاس شیرازی و یکی از نتیجه های برادر نجم الدین محمود الیاس طبیب و فقیه معروف شیراز بود. بنابر این در خانواده ای سرشناس که پزشکان بزرگی از آن برخاسته اند، به دنیا آمد و خود نیز با توجه به نبوغ ذاتی و موروثی که در این زمینه داشت، در علوم مختلف زمان خویش، مخصوصاً در علم طب به درجۀ اعلی و شهرت فراوانی دست یافت.

دربارۀ خود منصور اطلاعات زیادی در منابع در دسترس وجود ندارد. همچنین خود وی نیز در ضمن آثارش هیچ اطلاعی از خود و خانواده اش به دست نداده است. فقط در دیباچۀ کتاب کفایۀ مجاهدیه، خود را منصور بن محمد بن احمد بن یوسف فقیه الیاس معرفی نموده، سپس افزوده: «چون بر این علم و مطالعۀ این قسم (علم طب) اشتغال نمود...» که حاکی از آن است که شغلش منحصراً طبابت بوده است و لقب فقیه که در برخی منابع به نام مؤلف افزوده شده، اشتباه است.

منصور از معاصران پزشک بزرگ فارس، یعنی حاجی زین العطار، صاحب کتاب اختیارات بدیعی، بود و همچنین از همروزگاران شاعر غزلسرای ایران زمین، خواجه حافظ شیراز بود.

سال توّلد منصور به درستی و دقیقاً مشخص نیست. بنا به قراین موجود می توان حدس زد که او احتمالاً قبل از 750ق. یعنی بین سالهای 720 تا 740ق. متولد شده باشد. همچنین تنها اطلاعی که از درگذشت منصور داریم، این است که او در سال 809 هجری قمری وفات نموده است.

تا به حال دو کتاب مسلّم و حتمی که از آنِ منصور هستند، شناسایی شده اند که ذیلاً بدانها پرداخته می شود:

تشریح الأبدان: منصور در حقیقت به این اثر خود نامی نگذاشته است. بلکه در سده های بعد با توجه به رواجی که پیدا کرده، آن را تشریح بالتصویر، تشریح البدن، تشریح الابدان، رساله در تشریح بدن انسان و کیفیت اوضاع آن، کالبدشناسی مصور، تشریح منصوری نامیده اند. این کتاب در سال 798ق. به پایان رسیده و به امیرزاده پیرمحمد بهادر خان تقدیم شده است.

كفایه مجاهدیه: اثر معروف منصور که در برابر کتاب معروفتر رازی، که به همین اسم است، کفایۀ منصوری نیز نامیده می شود. منصور با نام اصلی کتاب (کفایۀ مجاهدیه) نوعی تجنیس ساخته؛ از طرفی آن را می توان به معنای کفایت جهد –احتمالاً برای دانش و تندرستی- گرفت و از طرف دیگر ممکن است به مفهوم کفایت مجاهد تعبیر کرد. زیرا مجاهدالدین نام یکی از نعمتهای او بوده است. این کتاب به نام مجاهد السلطنه والدین سلطان زین العابدین تألیف یافته و تقدیم شده است و چون سلطان زین العابدین شاه شجاع در بین سالهای 786-739ق. بر فارسی حکومت می کرده، احتمالاً این کتاب در فاصلۀ این هفت سال تصنیف شده است. سبک نوشتار این کتاب بسیار ادیبانه و غیر متکلف است. کفایۀ مجاهدیه چاپهای سنگی مختلفی دارد. اما تا به حال چاپ علمی از آن صورت نگرفته است. این کتاب را هادی حسین خان لکهنویی مرادآبادی به زبان اردو و سپس ناشناسی به زبان عربی ترجمه کرده و عبدالرحیم نامی ملقب به محمد یوسف خان آن را به نظم درآورده است.

کفایه منصوری، بر اساس چاپ نولکشور هند به صورت عکسی صورت گرفته و با مقدمه و استخراج فهارس توسط زهرا ابراهیم اوغلی خیاوی از سوی انتشارات سفیر اردهال (در ضمن مجموعه دوا و درمان در روزگاران کهن - 15) به قطع وزیری منتشر شده است.

http://www.ical.ir/index.php?option=com_k2&view=item&id=13977:%DA%A9%D9%81%D8%A7%DB%8C%D9%87-%D9%85%D9%86%D8%B5%D9%88%D8%B1%DB%8C%D8%9B-%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%B7%D8%A8-