قطعنامه آل سعود

در پایان عملیات نظارت بر حکم تقدیر

****

ما میتوانیم

بی هیچ موشک، بی هواپیما، بدون آتش جنگ

بی یک گلوله، بی صدا

تنها فقط در چند ساعت، بی مُحابا، بی درنگ

با بستن راه،

با ازدحام بیش از حد،

با فشار و رنج

صدها تن از حجاج را

- این گونه گفته ایم؛

حالا شمایید -

از یک هزار و دو هزار

بالا برو تا پنج

لا لا، ولکن سبعَ آلاف فقط

جمعیت مهمان حق را در منا، در پوشش احرام

جای ضیافت، جای هر تکریم و هر اکرام

با امتناع جرعه ای از آب

با آتش خورشید

در تاب اندازیم و گردانیم بی تاب

با تشنگی و خفگی از پا در آورده، بگوییم:

جان؟

چند است خرواری؟

اینها همه تقصیر تقدیر الهی‌ست

تدبیر و کاری

در دست ما نیست

ما دست بر دست

بودیم ناظر

بر حکم تقدیر

ماییم و توحید و خدا و هرچه او خواهد

یا هر چه خواهد خواست

این ماجرا از ارزش اعمال ما

هرگز نخواهد کاست

چون این فضیلت را خدا بر ما عطا کرده

ماییم تنها اهل آن،

شایسته‌ی آن

ما خادم بیت الحرامیم

ما میزبان حاجیانیم

بار دگر هم

در خدمتیم

جداً

اهلاً و سهلاً

***

ذیحجة البی‌خود حرام

فی سی و شش بعد از هزار و چارصد

نامه تمام

آل سعود