بخشی از زندگینامه دکتر احمدمینایی که در قالب مصاحبه در فصلنامه اطلاع‌رسانی، آموزشی و مطالعات رایانه‌ای علوم اسلامی منعکس شده است.

(سال هشتم/شماره 29/زمستان 1388)

... ورود من به طلبگی در سال 1359 تقریبا همزمان شد با انقلاب فرهنگی و بسته شدن دانشگاه ها.

از قبل خودم جامع المقدمات، سیوطی، معالم و مطول را در همان کاشان خوانده بودم. قم که آمدم با لمعه شروع کردم در حوزه نزدیک به 15 سال درس خواندم. البته 6 الی 7 سال، سطح و بقیه را در درس خارج، از اساتید مختلف استفاده کردم. تفسیر را بیشتر نزد آیت الله جوادی آملی و خارج فقه را بیشتر خدمت آیت الله سید کاظم حائری بودم و نیز از محضر آیت الله وحید استفاده می کردم. هم چنین درس رجال را خدمت آقای شبیری زنجانی، درس اصول پیش اقای تبریزی و باز یک مقدار نزد سید محمود هاشمی و  آقا سید کاظم حائری استفاده کردم. سال 65 بود که بعد از بازگشت از جبهه و همزمان با شروع درس خارج، بعد از اینکه استخاره کردم و خوب آمد، برای کنکور ثبت نام کردم. در رشته ریاضی کاربردی، کامپیوتر قبول شدم. اینجانب به همراه آقایان طالب پور، سید جواد شبیری و جعفر سلطان پور مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی را در قم تأسیس کردیم. اولین کاری که انجام دادیم روی 10 جلد از بحارالانوار و رجال و تهذیب بود. یعنی پروژه موضوعی. 

اولین کار انجام شده در سال 67 بود. آقای آسیابانی و شبیری که آمدند، هسته فنی مرکز تشکیل شد. من خودم 12 سال در بخش فنی بودم. 4سال پروگرمر(programmer) [برنامه ریز]، 4 سال تحلیل گر و در حقیقت مدیر پروژه و بعد از آن مدیر تمام فنی که از سال 75 تا 79 مدیریت نرم افزار مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی در دست بنده بود.

در سال 74 در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه علم و صنعت، در رشته نرم افزار قبول شدم و اواخر سال 76 پایان نامه ام را که موضوعش پیرامون چگونگی شبیه سازی علم رجال در کامپیوتر بود به اتمام رسانده و فارغ التحصیل شدم. مابین سال های 74 تا 78-79 در مؤسسه پژوهشی امام خمینی (ره) در مقطع کارشناسی ارشد، رشته دین شناسی، کلام جدید را خواندم. در سال 79 بود که در یک سه راهی ماندم: اینکه به دنبال اجتهاد حوزوی بروم؛ دکترای تربیت مدرس در رشته کلام جدید را در پیش بگیرم و یا برای ادامه تحصیل به آمریکا بروم. که با مشورت دوستان بالاخره تصمیم گرفتم برای ادامه تحصیل به آمریکا بروم. حدود 5 سال آنجا بودم. در آنجا به جهت علاقه ام رشته "داده کاوی" مشغول به تحصیل شدم.در طول اقامتم در آمریکا فرصت چندانی برای کار نداشتم. فقط درس می خواندم و در کنارش یک سری فعالیت های مذهبی در ایالت های مختلف داشتم. هم در شهر محل سکونتم مسلمانانی جمع شده بودند که بیشتر امریکایی بودند که هر هفته برایشان تفسیر قرآن، نهج البلاغه و احادیث می گفتم. یک سری هم سؤال و جواب های دانشجویی بود. زمانی انجمن دانشجویان دانشگاه از من دعوت کردند که شیعه را برای آن ها (مسلمانان و غیر مسلمانان) معرفی کنم، تقریبا یک هفته ای نشستم با زبان خود اهل سنت، مکتب اهل بیت را معرفی نمودم. بعد از آن هم خود شیعه های شهر محل سکونتم گفتند این را برای ما هم بگو، من هم بعدا در دانشگاه های استندفورد، برکلی، و شیکاگو برای دانشجویان صحبت کردم.

از امریکا که برگشتم شروع کار مجدد من در مرکز، ابتدای سال 84 بود. تنها مسئولیت اجرایی که بنده از زمان برگشتم قبول کردم، همین کار بر روی نرم افزار جامع التفاسیر بود. بعد از آن در دانشگاه علم و صنعت شروع به تدریس درس های مهندسی نرم افزار نمودم. در ابتدای کار، "هوش مصنوعی" را برای مقطع لیسانس و "داده کاوی" و "سیستم های خبره" را برای مقطع فوق لیسانس تدریس می کردم. در اوایل سال 85 که آقای دکتر شهریاری به شورای عالی و اطلاع رسانی منتقل شدند، بنده را به عنوان معاون فنی شورای عالی اطلاع رسانی معرفی کردند. الان 3 سال است که به طور متوالی، قسمت بازی ها را در جشنواره رسانه های دیجیتال اداره می کنیم. مدتی است که مطالعات عمیقی را برای ترکیب بین آموزش و بازی برای کودکان بین 3 تا 8 سال شروع کرده ایم. یکی دیگر از کارهای تحقیقاتی ما، کارگاه های ساخت گیم (game) است و در مورد بازی های آنلاین (online) و بازی های موبایل هم فعالیت هایی داشته ایم. در بنیاد ملی بازی ها، اولین بار، سال گذشته در نمایشگاه دبی شرکت کردیم و امسال(88) نیز دومین حضور ما در دبی بود. ایران به عنوان بزرگترین تولیدکننده منطقه (با حضور 120 تولید کننده) جایزه را به خودش اختصاص داد. تیرماه امسال نیز در نمایشگاه آلمان شرکت کردیم که ورود ایران به صنعت های‌‎تِک (high-tech) تعجب همگان را برانگیخته بود.

ان شاءالله اگر با اهتمام جدی مسئولان چالش های فرارویمان حل بشود، ما خواهیم توانست تولیدات ارزنده ای را ارائه بدهیم.

با تشکر از حضرت حجت الاسلام حاج آقا مهدی روحانی و جناب آقای احمد اسماعیلی دامت توفیقاتهما