زبان : فارسی
مصحح/محقق/مترجم : میرزاعبدالباقی طباطبایی بیدگلی ره
سال چاپ : 1391
نوبت چاپ : اول
تعداد صفحه : 168
تيراژ : 500
وزن : 375
قطع : وزیری
جلد : شومیز
خلاصه کتاب :

راوي گويد كه چون اين كلام بر زبانش جاري شد، في­الحال روي سياهش سفيد و نوراني گرديد به حدّي كه گويا ماه شب چهارده بود چون اين كرامت بديد و فايده ­ي انابه و توسّل را فهميد شروع كرد به انشاد اين قصيده و بالبديهه گفت:

        اُحِبُّ الَّذي مَن مـاتَ مِن اَهـلِ وُدِّهِ        تَلَقّاهُ بِالبُشرَي لَدَي المَوتِ يَضحَكُ

يعني دوست مي­دارم آن كس را كه هر كه بميرد از اهل مودّت و محبّت او ملاقات مي­كند او را با بشارت و خوبرويي در وقت مردن در حالتي­ كه شادان و خندان است.

        و مَن ماتَ يَهوي غَيرَهُ مِن عَـدُوِّهِ        فَلَيـسَ لـَهُ اِلّا اِلَـي النّـارِ مَسـلَكُ

و هر كه بميرد در حالتي­ كه دوست دارد غير او را از دشمنان وي پس نيست مر او را مگر به سوي آتش دوزخ، راهي.

       اَباحَسَـنٍ       نَفديـكَ  نَفسی  و اُسـرَتي         و مالي و ما اَصبَحتُ فِي‌الاَرضِ اَملِكُ

يا ابا الحسن فداي تو باد جان و عيال و مال من و آن چه را كه در روي زمين مالك آنم.

        اَبـاحَسَـنٍ اِنّـي بِفَضلِـكَ  عـارِفٌ                                             و اِنّـي بِحَبـلٍ مِن هَواكَ  لَمُمسِكٌ

يا اباالحسن به درستي كه من به فضل و شرف و بزرگواري تو عارفم و به حبل‌المتين

مشاهده کتاب در سایت خانه کتاب